Oto Drzewo Krzyża - Stanisław Moniuszko (Ecce lignum Crucis) www.youtube.com/watch Ecce lignum crucis, in quo salus mundi pependit! Venite adoremus! Popule meus, quid feci tibi? Aut in quo contristavi te? …Magis
Oto Drzewo Krzyża - Stanisław Moniuszko (Ecce lignum Crucis)
www.youtube.com/watch
Ecce lignum crucis, in quo salus mundi pependit!
Venite adoremus!
Popule meus, quid feci tibi?
Aut in quo contristavi te?
Responde mihi!
Quia eduxi te de terra Aegypti: Parasti crucem Salvatori tuo. Sanctus Deus, sanctus fortis, Sanctus immortalis, Miserere nobis. Popule meus, quid feci tibi? Quia eduxite per desertum quadragintum anis Et manna cibavi te Et introduxite in terra satis bonam Parasti crucem Salvatori tuo. Sanctus Deus, sanctus fortis, Sanctus immortalis, Miserere nobis. Ego te potavi aqua salutis de petro Et Tu me potasti tu ? Tu me potasti felle et aceto. Ego dedi tibi sceptrum regale, et tu ? Dedisti capiti meo spineam coronam. Ego te exaltavi in magna virtute, et tu? Tu suspendisti in patibulo crucis Salvatorem tuum! Kategoria Muzyka
www.youtube.com/watch
Ecce lignum crucis, in quo salus mundi pependit!
Venite adoremus!
Popule meus, quid feci tibi?
Aut in quo contristavi te?
Responde mihi!
Quia eduxi te de terra Aegypti: Parasti crucem Salvatori tuo. Sanctus Deus, sanctus fortis, Sanctus immortalis, Miserere nobis. Popule meus, quid feci tibi? Quia eduxite per desertum quadragintum anis Et manna cibavi te Et introduxite in terra satis bonam Parasti crucem Salvatori tuo. Sanctus Deus, sanctus fortis, Sanctus immortalis, Miserere nobis. Ego te potavi aqua salutis de petro Et Tu me potasti tu ? Tu me potasti felle et aceto. Ego dedi tibi sceptrum regale, et tu ? Dedisti capiti meo spineam coronam. Ego te exaltavi in magna virtute, et tu? Tu suspendisti in patibulo crucis Salvatorem tuum! Kategoria Muzyka
oczy_szeroko_otwarte
- Deferre
Annotationem mutare
Annotatio delere
Panie Jezu Chryste, dla nas przyjąłeś los ziarna pszenicy, które pada w ziemię i obumiera by wydać plon obfity (J 12,24). Zapraszasz nas byśmy kroczyli za Tobą tą drogą, gdy mówisz: „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne” (J 12,25). My jednak jesteśmy przywiązani do naszego życia. Nie chcemy go porzucić, ale zachować je w …Magis
Panie Jezu Chryste, dla nas przyjąłeś los ziarna pszenicy, które pada w ziemię i obumiera by wydać plon obfity (J 12,24). Zapraszasz nas byśmy kroczyli za Tobą tą drogą, gdy mówisz: „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne” (J 12,25). My jednak jesteśmy przywiązani do naszego życia. Nie chcemy go porzucić, ale zachować je w całości dla siebie. Chcemy je posiąść, a nie ofiarować. Ty jednak nas poprzedzasz i ukazujesz, że możemy ocalić nasze życie jedynie ofiarując je. Poprzez nasze towarzyszenie Ci na Drodze Krzyżowej chcesz prowadzić nas drogą ziarna pszenicy, drogą sięgającej aż po wieczność płodności.
Krzyż – ofiara z nas samych – bardzo nam ciąży. Jednak na twej Drodze Krzyżowej poniosłeś także mój krzyż. I nie czyniłeś tego jedynie kiedyś, w przeszłości, gdyż Twoja miłość jest współczesna memu życiu. Dźwigasz go dzisiaj, ze mną i dla mnie. W przedziwny sposób pragniesz bym i ja teraz, jak niegdyś Szymon z Cyreny, niósł z Tobą Twój krzyż, a towarzysząc Ci, razem z Tobą ofiarował się dla odkupienia świata.
Pomóż mi, by moja droga krzyżowa nie była jedynie pobożnym uczuciem chwili. Pomóż nam towarzyszyć Ci nie tylko szlachetnymi myślami, lecz przejść Twoją drogę sercem, nawet więcej: konkretnymi uczynkami codziennego życia. Dopomóż nam wejść na drogę krzyża całymi sobą i na zawsze pozostać na Twej drodze. Uwolnij nas od lęku przed krzyżem, ze strachu przed wyśmianiem przez innych, z obawy, że nasze życie może się nam wymknąć , jeśli nie chwycimy wszystkiego co niesie. Pomóż nam demaskować pokusy, które obiecują życie, lecz których ułudy zostawiają w nas ostatecznie pustkę i zawód. Pomóż nam nie chcieć zawładnąć życiem, ale je dawać. Dopomóż, abyśmy towarzysząc Ci na drodze pszenicznego ziarna, znaleźli w „traceniu życia” drogę miłości, drogę, która prawdziwie daje życie, życie w obfitości (J 10,10).
Krzyż – ofiara z nas samych – bardzo nam ciąży. Jednak na twej Drodze Krzyżowej poniosłeś także mój krzyż. I nie czyniłeś tego jedynie kiedyś, w przeszłości, gdyż Twoja miłość jest współczesna memu życiu. Dźwigasz go dzisiaj, ze mną i dla mnie. W przedziwny sposób pragniesz bym i ja teraz, jak niegdyś Szymon z Cyreny, niósł z Tobą Twój krzyż, a towarzysząc Ci, razem z Tobą ofiarował się dla odkupienia świata.
Pomóż mi, by moja droga krzyżowa nie była jedynie pobożnym uczuciem chwili. Pomóż nam towarzyszyć Ci nie tylko szlachetnymi myślami, lecz przejść Twoją drogę sercem, nawet więcej: konkretnymi uczynkami codziennego życia. Dopomóż nam wejść na drogę krzyża całymi sobą i na zawsze pozostać na Twej drodze. Uwolnij nas od lęku przed krzyżem, ze strachu przed wyśmianiem przez innych, z obawy, że nasze życie może się nam wymknąć , jeśli nie chwycimy wszystkiego co niesie. Pomóż nam demaskować pokusy, które obiecują życie, lecz których ułudy zostawiają w nas ostatecznie pustkę i zawód. Pomóż nam nie chcieć zawładnąć życiem, ale je dawać. Dopomóż, abyśmy towarzysząc Ci na drodze pszenicznego ziarna, znaleźli w „traceniu życia” drogę miłości, drogę, która prawdziwie daje życie, życie w obfitości (J 10,10).
Drzewo Krzyża Świętego
Krzyż, na którym umarł Jezus. Według legendy po śmierci Zbawiciela krzyż, na którym On umarł, został wrzucony do głębokiego rowu na stoku Golgoty. Odnalazła go w 326 r. matka cesarza Konstantyna Wielkiego, Helena. Wśród trzech odnalezionych krzyży ten właściwy został zidentyfikowany na podstawie cudu uzdrowienia.
Według tradycji Helena podzieliła relikwię krzyża na …Magis
Drzewo Krzyża Świętego
Krzyż, na którym umarł Jezus. Według legendy po śmierci Zbawiciela krzyż, na którym On umarł, został wrzucony do głębokiego rowu na stoku Golgoty. Odnalazła go w 326 r. matka cesarza Konstantyna Wielkiego, Helena. Wśród trzech odnalezionych krzyży ten właściwy został zidentyfikowany na podstawie cudu uzdrowienia.
Według tradycji Helena podzieliła relikwię krzyża na trzy części. Jedna cześć została w Jerozolimie (umieszczona w kosztowny relikwiarzu, spoczęła w bazylice na Golgocie), druga trafiła do Rzymu, a trzecia do Konstantynopola. Gdy jerozolimską relikwię zrabował król perski Chosroes II, cesarz bizantyjski Herakliusz odzyskał ją i sam zaniósł na Kalwarię (na pamiątkę tego wydarzenia powstałą uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego, obchodzona 14 września.
Obecnie relikwie krzyża (często w postaci małych kawałków) znajdują się w wielu katolickich kościołach. Największą część ma kościół Notre Dame de Bruges w Paryżu, a w Polsce - kościół oblatów na Świętym Krzyżu.
Nie jest prawdą rozpowszechnione mniemanie, że ze wszystkich znanych relikwii można ułożyć więcej niż jeden krzyż. Obliczono, że gdyby je zebrać razem, utworzyłyby zaledwie jedną trzecią typowego krzyża używanego przez Rzymian w czasach Jezusa.
Krzyż, na którym umarł Jezus. Według legendy po śmierci Zbawiciela krzyż, na którym On umarł, został wrzucony do głębokiego rowu na stoku Golgoty. Odnalazła go w 326 r. matka cesarza Konstantyna Wielkiego, Helena. Wśród trzech odnalezionych krzyży ten właściwy został zidentyfikowany na podstawie cudu uzdrowienia.
Według tradycji Helena podzieliła relikwię krzyża na trzy części. Jedna cześć została w Jerozolimie (umieszczona w kosztowny relikwiarzu, spoczęła w bazylice na Golgocie), druga trafiła do Rzymu, a trzecia do Konstantynopola. Gdy jerozolimską relikwię zrabował król perski Chosroes II, cesarz bizantyjski Herakliusz odzyskał ją i sam zaniósł na Kalwarię (na pamiątkę tego wydarzenia powstałą uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego, obchodzona 14 września.
Obecnie relikwie krzyża (często w postaci małych kawałków) znajdują się w wielu katolickich kościołach. Największą część ma kościół Notre Dame de Bruges w Paryżu, a w Polsce - kościół oblatów na Świętym Krzyżu.
Nie jest prawdą rozpowszechnione mniemanie, że ze wszystkich znanych relikwii można ułożyć więcej niż jeden krzyż. Obliczono, że gdyby je zebrać razem, utworzyłyby zaledwie jedną trzecią typowego krzyża używanego przez Rzymian w czasach Jezusa.