59:20
Pascha i historia wyjścia. wykładowcy: O. dr Wojciech Popielewski OMI ks. dr Marcin KowalskiWięcej
Pascha i historia wyjścia.

wykładowcy:
O. dr Wojciech Popielewski OMI

ks. dr Marcin Kowalski
oczy_szeroko_otwarte
O skutkach grzechu prarodziców
Św. Meliton z Sardes

Bóg przez swoje Słowo stworzył na początku niebo i ziemię i wszystko, co w nich jest. A następnie ulepił z prochu ziemi człowieka i jego kształtowi dał tchnienie życia. Tego człowieka umieścił w Raju na wschodzie, w Edenie, aby żył tam szczęśliwy. A jako prawo dał mu takie polecenie: „Z wszelkiego drzewa w raju możesz jeść pożywienie, ale z …Więcej
O skutkach grzechu prarodziców
Św. Meliton z Sardes


Bóg przez swoje Słowo stworzył na początku niebo i ziemię i wszystko, co w nich jest. A następnie ulepił z prochu ziemi człowieka i jego kształtowi dał tchnienie życia. Tego człowieka umieścił w Raju na wschodzie, w Edenie, aby żył tam szczęśliwy. A jako prawo dał mu takie polecenie: „Z wszelkiego drzewa w raju możesz jeść pożywienie, ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziecie, gdyż w dniu, w którym z niego zjecie, umrzecie niechybnie".

Ponieważ zaś człowiek jest z natury skłonny do przyjmowania dobrego i złego, jak skiba ziemi przyjmująca ziarno ze stron obu, przyjął też doradcę wrogiego i żarłocznego: a dotknąwszy drzewa, przekroczył przykazanie i stał się nieposłuszny Bogu. Został więc wyrzucony [i wtrącony] w ten świat, jak w więzienie dla skazańców.

A gdy miał już liczne potomstwo i wiele lat, powrócił do ziemi, ponieważ skosztował z drzewa, i spuściznę pozostawił swoim dzieciom. Pozostawił dzieciom oto w spuściźnie:
nie czystość, lecz bezwstyd,
nie niezniszczalność, lecz zniszczalność,
nic dobrą sławę, lecz hańbę,
nie wolność, lecz niewolę,
nie godność królewską, lecz tyranię, nie zbawienie, lecz zagładę.

Niesłychana była straszliwa zagłada ludzi na ziemi. Oto co ich spotkało: porywał ich Grzech tyrański i unosił w krainy namiętności, gdzie zalewały ich nienasycone rozkosze:
cudzołóstwo,
rozpusta,
bezwstyd,
pożądanie,
chciwość,
zabójstwa,
mordy,
tyrania niegodziwości, tyrania bezprawia.

I ojciec wyciągnął miecz na syna, i syn podnosił rękę na ojca, i piersi karmiące uderzał bezbożnik, i brat zabijał brata, i gospodarz gościa krzywdził, przyjaciel przyjaciela zabijał i człowiek mordował człowieka ręką tyrańską.

Wszyscy na ziemi stali się mordercami ludzi, bratobójcami ojcobójcami, dzieciobójcami. A wynaleziono jeszcze coś straszniejszego i bardziej niesłychanego: Matka godziła w ciało, które sama na świat wydała, godziła w tych, których wykarmiła własną piersią, i owoc swoich wnętrzności w swych wnętrznościach grzebała! Nieszczęśliwa matka stawała się straszliwym grobowcem pożerając dzieci, które w łonie nosiła.

Dość na tym. Można było jednak znaleźć wśród ludzi wiele innych jeszcze rzeczy dziwnych, nawet straszniejszych i bardziej bezbożnych. Ojciec pożądał łoża swojej córki, syn - swojej matki, brat - swojej siostry, a mężczyzna - mężczyzny, i każdy pożądał żony swego bliźniego.

A Grzech radował się tym wszystkim. Będąc wspólnikiem śmierci wślizgiwał się jako pierwszy w dusze ludzkie i przygotowywał jej na pokarm ciała zmarłych. W każdej duszy Grzech pozostawiał swoje piętno, a ci, w których je pozostawił, musieli umrzeć.

Wszelkie zatem ciało podlegało Grzechowi i wszelka żywa istota Śmierci, i wszelka dusza musiała opuszczać dom cielesny. To, co było wzięte z ziemi, powracało do ziemi, a to, co było darem Boga, pochłaniał Hades. I została zakłócona piękna harmonia. i piękne ciało się rozprzęgło.

Człowiek bowiem był przez śmierć podzielony. Otaczało go nieszczęście i przedziwna niedola. Był jeńcem uprowadzonym w mroku Śmierci. Obraz Ojca legł w opuszczeniu.

I oto jest właśnie przyczyna, dla której tajemnica Paschy dopełniła się w ciele Pana.

Pan jednak już przed wiekami zarysował swoje własne cierpienia w patriarchach, prorokach i całym ludzie, potwierdziwszy je przy tym pieczęcią Prawa i Proroków. Co bowiem miało w przyszłości urzeczywistnić się w sposób niesłychany i wspaniały, to od dawna przygotowywał, aby gdy się stanie, mogło znaleźć wiarę, jako że było zapowiedziane od wieków.

Tak więc i tajemnica Pana, zapowiedziana od wieków, dziś przez nas oglądana, spełniona, znajduje wiarę, choć dla ludzi jest czymś niesłychanym. Jest bowiem tajemnica Pana i stara, i nowa, stara przez zapowiedź, nowa przez łaskę. A jeśli spojrzysz na tę zapowiedź, ujrzysz prawdę przez jej spełnienie. Jeśli więc chcesz oglądać tajemnicę Pana, patrz na Abla, który został podobnie zabity, na Izaaka, który został podobnie związany, na Józefa, który został podobnie sprzedany, na Mojżesza, który został podobnie porzucony, na Dawida, który był podobnie prześladowany, na proroków, którzy podobnie ze względu na Chrystusa cierpieli. Patrz również na baranka złożonego na ofiarę w Egipcie, na Tego, który uderzył Egipt, a przez krew zbawił Izraela.

Co więcej, również i głosy proroków zapowiadały tajemnicę Pana.

Oto Mojżesz mówi do ludu: ,,I będziecie widzieć Życie wasze zawieszone przed waszymi oczami, dniem i nocą, a nie będziecie wierzyć w Życie wasze".

Dawid zaś mówi: „Dlaczego narody się buntują, czemu ludy knują daremne zamysły? Królowie ziemi powstają i władcy wraz z nimi spiskują przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi".

A Jeremiasz: „Ja jak baranek bez winy, którego prowadzą na zabicie. Powzięli przeciw mnie zgubne plany mówiąc: Dalej, wrzućmy drzewo w chleb jego i zgładźmy go z ziemi żyjących, a jego imienia nikt już nie wspomni".

I Izajasz: „Jak baranek był na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec tego, kto ją strzyże, nie otworzył ust swoich. Kto rodzaj jego wypowie?"

Wiele innych także rzeczy głosili liczni prorocy zapowiadający tajemnicę Paschy, którą jest Chrystus. Jemu chwała na wieki. Amen.

Św. Meliton z Sardes, Homilia Paschalna (fragm.)