53:29
Nieustanna pielgrzymka w duchu wiary - I. o. Tomasz Tlałka OSPPE, 04.08.2013, ważność przekazu - bezterminowa ******* Najstarsze z zachowanych wyznań wiary Izraela zawiera pośrednie odniesienie do …Więcej
Nieustanna pielgrzymka w duchu wiary - I.
o. Tomasz Tlałka OSPPE, 04.08.2013, ważność przekazu - bezterminowa
*******
Najstarsze z zachowanych wyznań wiary Izraela zawiera pośrednie odniesienie do ważnego tematu obecnego w całej Biblii: „Ojciec mój, Aramejczyk błądzący, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny”. (Pwt 26,5). Izrael wywodzący się od nomadów pojmował swoje dzieje od samego początku jako wędrówkę i drogę. Na wezwanie Boga Abraham wyruszył do nieznanej ziemi, wierząc jedynie Bożej obietnicy.
Podczas czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię znaczna część Izraela przeszła od wiary do niewiary w Boga. Pamięć tego pierwotnego odejścia od Boga większości ludu, czyli apostazji, stanowiła podstawę do wielu późniejszych ostrzeżeń przed duchowym błądzeniem i nieznajomością dróg Bożych. Motyw drogi pojawia się w wezwaniach do wierności Bogu na płaszczyźnie indywidualnej i społecznej.
W psalmach i w księgach mądrościowych przeciwstawione są dwie drogi: droga człowieka mądrego i przestrzegającego Prawa Pana, która prowadzi do życia; droga głupca i grzesznika, która prowadzi do śmierci. Prorocy natomiast wzywają lud do zawrócenia z dróg grzesznych, do kroczenia drogami Pana oraz do ich znajomości. W zapowiedzi powrotu z niewoli babilońskiej, który jest interpretowany jako nowe wyjście z Egiptu, pojawia się nowy motyw: wezwanie do przygotowania drogi na przyjście Pana.
Jan Chrzciciel, który poprzedza bezpośrednio Jezusa, przypomina to dawne wezwanie. Nowy Testament ukazuje Jezusa jako przewodnika, towarzysza podróży i opiekuna. Jego droga ma jednak wyjątkowy charakter, zmieniając życie podążających za Nim. Wejść do ziemi obiecanej, do spoczynku i do chwały nie można inaczej, jak tylko podążając za Nim na drodze krzyża. Historia Kościoła - Nowego Izraela ukazana jest jako „droga”, wyznaczona przez Tego, który sam jest drogą prowadzącą do życia. W Nim chodząc, a nawet biegnąc i trzymając się tej drogi, cała wspólnota wierzących otrzymuje nieograniczony dostęp do Boga.
biblia.wiara.pl
**********
Droga - w języku biblijnym oznacza trzymanie się w życiu pewnych zasad etycznych, stylu postępowania. W ST nabiera znaczenia szczególnego - jest niemal symbolem Kościoła.
o. Tomasz Tlałka OSPPE, 04.08.2013, ważność przekazu - bezterminowa
*******
Najstarsze z zachowanych wyznań wiary Izraela zawiera pośrednie odniesienie do ważnego tematu obecnego w całej Biblii: „Ojciec mój, Aramejczyk błądzący, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny”. (Pwt 26,5). Izrael wywodzący się od nomadów pojmował swoje dzieje od samego początku jako wędrówkę i drogę. Na wezwanie Boga Abraham wyruszył do nieznanej ziemi, wierząc jedynie Bożej obietnicy.
Podczas czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię znaczna część Izraela przeszła od wiary do niewiary w Boga. Pamięć tego pierwotnego odejścia od Boga większości ludu, czyli apostazji, stanowiła podstawę do wielu późniejszych ostrzeżeń przed duchowym błądzeniem i nieznajomością dróg Bożych. Motyw drogi pojawia się w wezwaniach do wierności Bogu na płaszczyźnie indywidualnej i społecznej.
W psalmach i w księgach mądrościowych przeciwstawione są dwie drogi: droga człowieka mądrego i przestrzegającego Prawa Pana, która prowadzi do życia; droga głupca i grzesznika, która prowadzi do śmierci. Prorocy natomiast wzywają lud do zawrócenia z dróg grzesznych, do kroczenia drogami Pana oraz do ich znajomości. W zapowiedzi powrotu z niewoli babilońskiej, który jest interpretowany jako nowe wyjście z Egiptu, pojawia się nowy motyw: wezwanie do przygotowania drogi na przyjście Pana.
Jan Chrzciciel, który poprzedza bezpośrednio Jezusa, przypomina to dawne wezwanie. Nowy Testament ukazuje Jezusa jako przewodnika, towarzysza podróży i opiekuna. Jego droga ma jednak wyjątkowy charakter, zmieniając życie podążających za Nim. Wejść do ziemi obiecanej, do spoczynku i do chwały nie można inaczej, jak tylko podążając za Nim na drodze krzyża. Historia Kościoła - Nowego Izraela ukazana jest jako „droga”, wyznaczona przez Tego, który sam jest drogą prowadzącą do życia. W Nim chodząc, a nawet biegnąc i trzymając się tej drogi, cała wspólnota wierzących otrzymuje nieograniczony dostęp do Boga.
biblia.wiara.pl
**********
Droga - w języku biblijnym oznacza trzymanie się w życiu pewnych zasad etycznych, stylu postępowania. W ST nabiera znaczenia szczególnego - jest niemal symbolem Kościoła.
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
oczy_szeroko_otwarte
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Idź drogą wiary Abrama a spotkasz Boga żywego, który jest Miłością
***************************************************
* Wiara jest drogą.
Matko dobrej drogi módl się za nami
*******
To jest plan, jaki Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty pragnie od zawsze wypełnić i wypełnia.
papiez.wiara.pl/doc/2260177.Plan-Bo…
*******
(Powołanie człowieka — Abraham: wch-biblijne.com/…/92-2004-2005-3-…
Abrahama …Więcej
Idź drogą wiary Abrama a spotkasz Boga żywego, który jest Miłością
***************************************************
* Wiara jest drogą.
Matko dobrej drogi módl się za nami
*******
To jest plan, jaki Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty pragnie od zawsze wypełnić i wypełnia.
papiez.wiara.pl/doc/2260177.Plan-Bo…
*******
(Powołanie człowieka — Abraham: wch-biblijne.com/…/92-2004-2005-3-…
Abrahama sprzed ponad 3800 lat przywołujemy jako wzór wiary na dzisiaj. Ale przywołujemy go nie tylko, aby o nim myśleć, ale także a może przede wszystkim po to, żeby go naśladować.
Jeżeli więc przyjdzie i nam stanąć przed jakąś próbą wiary to pamiętajmy tak, jak Abraham to, cośmy już przeżyli, i bierzmy pod uwagę to, co jeszcze z Bożą pomocą przeżyć możemy, jeżeli to brzemię podejmiemy, z odwagą i bez lęku
*******
* Łatwiej jest opuścić miejsce, niż żeby duch miejsca opuścił nas
*******
Na tropie ukrytego Boga
mateusz.pl/czytelnia/dp-ntub.htm
Odblask Bożego Miłosierdzia - W ciemnościach Bóg „stwarza” nas inaczej niż w doświadczeniach pulsującej radości, w sposób, który bez Bożego oświecenia pozostaje dla nas niezrozumialy i niewidoczny.
*******
Słyszałeś/słyszałaś, drogi bracie, droga siostro, niejeden raz o tym, że doświadczenie opuszczenia jest wpisane w twoją konstrukcję, w odkrycie tego, co w tobie jest sprytnie schowane, stłamszone, przyklejone do jakichś przyzwyczajeń czy grzechów.
Jezus mówi dziś, że jest tym, który wyszedł od Ojca i przyszedł na świat: Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca. Przez to słowo pragnie bardzo wyraźnie przedstawić nam, światłem swojego Ducha, doświadczenie opuszczenia. On nas opuszcza, ale nie zostawia sierotami. On dopuszcza przeżycie odstawienia na bok. Sam to przeżył w swoim życiu po to, byśmy z jednej strony doświadczyli niesamowicie strasznej rzeczywistości noszenia w sobie wyroku potępienia, a z drugiej strony – co jest nieodzowne – przeżyli także doświadczenie powrotu, odnalezienia siebie przy Jezusie. Jezus opuszcza, by odnalazł, opuszcza, by człowiek odkrył, bym ja odkrył, jak poważną sprawą jest troska o wieczne zbawienie. Jak nie teoretyczne, ale praktyczne jest przeżywanie słów Jezusa, a nie tylko ich słuchanie i głoszenie.
biblista.pl/index.php
******
Przypowieść o czujnym słudze
wch-biblijne.com/…/141-1998-1999-2
Otóż zauważmy, że mamy tutaj bardzo ciekawy obraz w tej przypowieści. Nie tylko ciekawy, tylko wprost nie do wiary. Mianowicie tym, którzy potrafią czuwać z myślą o Bogu, Chrystus — Bóg przecież — obiecuje, że będzie im usługiwał. Że wyjdzie im na spotkanie. Że wynagrodzi tę czujność. Bóg usługujący człowiekowi — to jest obraz, który się w głowie nie mieści. Ale to jest jednocześnie obraz, który, jeżeli trafi do naszego wnętrza, to jest dla nas wielką poręką spokoju i bezpieczeństwa. Także tego spokoju i bezpieczeństwa, jakie rodzi się zwłaszcza w perspektywie śmierci.
*******
Co to znaczy wierzyć? Wiara w biblijnej historii zbawienia
wroclaw.biblista.pl/index.php
*******
„Co to znaczy wierzyć? Co to takiego jest wiara? Jak można ją scharakteryzować?
kosciol.wiara.pl/doc/2335472.Teologia-wiary
Wiara chrześcijańska uznając miłość jako swoją główną zasadę przyjęła to co stanowiło istotę wiary Izraela, a równocześnie nadała temu nową głębię i zasięg. Wierzący Izraelita faktycznie modli się codziennie słowami Księgi Powtórzonego Prawa, wiedząc, że w nich jest zawarta istota jego egzystencji: „Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem — Pan jedynie. Będziesz więc miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił” (6, 4-5). Jezus połączył w jedno przykazanie te dwa: przykazanie miłości Boga i przykazanie miłości bliźniego zawarte w Księdze Kapłańskiej: „Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego” (19, 18; por. Mk 12, 29-31). Ponieważ Bóg pierwszy nas umiłował (por. 1 J 4, 10), miłość nie jest już przykazaniem, ale odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg do nas przychodzi”
*******
„Natomiast wiara jest duchem mocy, miłości i roztropności. To jest wiara” - powiedział Ojciec Święty Franciszek.
Wyjaśnił, że wspomniana roztropność oznacza, iż jesteśmy świadomi swoich ograniczeń, nie możemy czynić wszystkiego, co byśmy chcieli i poszukiwanie dróg rozwijania wiary. „Prośmy Pana o łaskę wiary bezobłudnej, której się nie negocjuje w zależności od tego, co się pojawia. Wiary, którą staram się ożywiać każdego dnia, albo przynajmniej proszę Ducha Świętego, aby ją ożywił i aby w ten sposób mogła wydać owoc obfity”
Papież Franciszek - wiara darem Ducha Świętego. Watykan, 2015-01-26
*******
Wiara nie jest drogą kariery, ale uniżenia
www.deon.pl/…/art,1605,wiara-…
*******
* Odkryj, że Bóg jest ci życzliwy w każdym wymiarze życia…
„Otóż Chrystus żąda od nas, żebyśmy przekraczali ten egocentryzm, a zarazem żebyśmy przekształcali naszą życzliwość w miłość. Każdy człowiek jest niewątpliwie wart miłości, bo każdy jest stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Więcej: każdy człowiek jest niewątpliwie kochany przez Boga, za każdego z nas poszczególnie umarł Syn Boży. Straszna to pycha sądzić, że ktoś, kogo kocha sam Bóg, nie jest wart miłości.
Sprawdzianem, a zarazem miejscem szczególnego pogłębiania naszej miłości bliźniego jest zwłaszcza nasz stosunek do dwóch kategorii ludzi. Po pierwsze, do ludzi w taki lub inny sposób bezradnych i potrzebujących, wobec których nie mamy żadnych społecznych zobowiązań. Bezinteresowne i pełne czci pochylanie się nad takimi ludźmi stanowi jeden z najbardziej charakterystycznych gestów Ewangelii”.
mateusz.pl/ksiazki/js-pww/js-pww_23.htm
*******
" (...) chodzi o to w jakiego Boga wierzymy? Nie wierzymy w jakiegoś «boga rozproszonego», jakiegoś «boga w sprayu» , który miałby być wszędzie po trosze. Wierzymy w Boga, który jest Ojcem, Synem, Duchem Świętym. Wierzymy w Osoby Boskie, a kiedy rozmawiamy z Bogiem, to rozmawiamy z Osobami: Ojcem, Synem lub Duchem Świętym - taka jest nasza wiara. (...) "Jest to radość wiary, radość z powodu spotkania Jezusa, radość, którą jedynie daje nam Jezus, radość dająca nam pokój: nie ten pokój, który daje świat, ale pokój Jezusa. To jest nasza wiara. Prośmy Pana, aby dał nam wzrastać w tej wierze, tej wierze, która nas czyni silnymi, radosnymi, tej wierze, która zawsze zaczyna się od spotkania z Jezusem, i dalej rozwija się w życiu, przez małe codzienne spotkania z Jezusem".
z homilii Ojca Św. Franciszka - 18.04.2013
*******
Rzekł Bóg…
***************************************************
* Wiara jest drogą.
Matko dobrej drogi módl się za nami
*******
To jest plan, jaki Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty pragnie od zawsze wypełnić i wypełnia.
papiez.wiara.pl/doc/2260177.Plan-Bo…
*******
(Powołanie człowieka — Abraham: wch-biblijne.com/…/92-2004-2005-3-…
Abrahama sprzed ponad 3800 lat przywołujemy jako wzór wiary na dzisiaj. Ale przywołujemy go nie tylko, aby o nim myśleć, ale także a może przede wszystkim po to, żeby go naśladować.
Jeżeli więc przyjdzie i nam stanąć przed jakąś próbą wiary to pamiętajmy tak, jak Abraham to, cośmy już przeżyli, i bierzmy pod uwagę to, co jeszcze z Bożą pomocą przeżyć możemy, jeżeli to brzemię podejmiemy, z odwagą i bez lęku
*******
* Łatwiej jest opuścić miejsce, niż żeby duch miejsca opuścił nas
*******
Na tropie ukrytego Boga
mateusz.pl/czytelnia/dp-ntub.htm
Odblask Bożego Miłosierdzia - W ciemnościach Bóg „stwarza” nas inaczej niż w doświadczeniach pulsującej radości, w sposób, który bez Bożego oświecenia pozostaje dla nas niezrozumialy i niewidoczny.
*******
Słyszałeś/słyszałaś, drogi bracie, droga siostro, niejeden raz o tym, że doświadczenie opuszczenia jest wpisane w twoją konstrukcję, w odkrycie tego, co w tobie jest sprytnie schowane, stłamszone, przyklejone do jakichś przyzwyczajeń czy grzechów.
Jezus mówi dziś, że jest tym, który wyszedł od Ojca i przyszedł na świat: Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca. Przez to słowo pragnie bardzo wyraźnie przedstawić nam, światłem swojego Ducha, doświadczenie opuszczenia. On nas opuszcza, ale nie zostawia sierotami. On dopuszcza przeżycie odstawienia na bok. Sam to przeżył w swoim życiu po to, byśmy z jednej strony doświadczyli niesamowicie strasznej rzeczywistości noszenia w sobie wyroku potępienia, a z drugiej strony – co jest nieodzowne – przeżyli także doświadczenie powrotu, odnalezienia siebie przy Jezusie. Jezus opuszcza, by odnalazł, opuszcza, by człowiek odkrył, bym ja odkrył, jak poważną sprawą jest troska o wieczne zbawienie. Jak nie teoretyczne, ale praktyczne jest przeżywanie słów Jezusa, a nie tylko ich słuchanie i głoszenie.
biblista.pl/index.php
******
Przypowieść o czujnym słudze
wch-biblijne.com/…/141-1998-1999-2
Otóż zauważmy, że mamy tutaj bardzo ciekawy obraz w tej przypowieści. Nie tylko ciekawy, tylko wprost nie do wiary. Mianowicie tym, którzy potrafią czuwać z myślą o Bogu, Chrystus — Bóg przecież — obiecuje, że będzie im usługiwał. Że wyjdzie im na spotkanie. Że wynagrodzi tę czujność. Bóg usługujący człowiekowi — to jest obraz, który się w głowie nie mieści. Ale to jest jednocześnie obraz, który, jeżeli trafi do naszego wnętrza, to jest dla nas wielką poręką spokoju i bezpieczeństwa. Także tego spokoju i bezpieczeństwa, jakie rodzi się zwłaszcza w perspektywie śmierci.
*******
Co to znaczy wierzyć? Wiara w biblijnej historii zbawienia
wroclaw.biblista.pl/index.php
*******
„Co to znaczy wierzyć? Co to takiego jest wiara? Jak można ją scharakteryzować?
kosciol.wiara.pl/doc/2335472.Teologia-wiary
Wiara chrześcijańska uznając miłość jako swoją główną zasadę przyjęła to co stanowiło istotę wiary Izraela, a równocześnie nadała temu nową głębię i zasięg. Wierzący Izraelita faktycznie modli się codziennie słowami Księgi Powtórzonego Prawa, wiedząc, że w nich jest zawarta istota jego egzystencji: „Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem — Pan jedynie. Będziesz więc miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił” (6, 4-5). Jezus połączył w jedno przykazanie te dwa: przykazanie miłości Boga i przykazanie miłości bliźniego zawarte w Księdze Kapłańskiej: „Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego” (19, 18; por. Mk 12, 29-31). Ponieważ Bóg pierwszy nas umiłował (por. 1 J 4, 10), miłość nie jest już przykazaniem, ale odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg do nas przychodzi”
*******
„Natomiast wiara jest duchem mocy, miłości i roztropności. To jest wiara” - powiedział Ojciec Święty Franciszek.
Wyjaśnił, że wspomniana roztropność oznacza, iż jesteśmy świadomi swoich ograniczeń, nie możemy czynić wszystkiego, co byśmy chcieli i poszukiwanie dróg rozwijania wiary. „Prośmy Pana o łaskę wiary bezobłudnej, której się nie negocjuje w zależności od tego, co się pojawia. Wiary, którą staram się ożywiać każdego dnia, albo przynajmniej proszę Ducha Świętego, aby ją ożywił i aby w ten sposób mogła wydać owoc obfity”
Papież Franciszek - wiara darem Ducha Świętego. Watykan, 2015-01-26
*******
Wiara nie jest drogą kariery, ale uniżenia
www.deon.pl/…/art,1605,wiara-…
*******
* Odkryj, że Bóg jest ci życzliwy w każdym wymiarze życia…
„Otóż Chrystus żąda od nas, żebyśmy przekraczali ten egocentryzm, a zarazem żebyśmy przekształcali naszą życzliwość w miłość. Każdy człowiek jest niewątpliwie wart miłości, bo każdy jest stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Więcej: każdy człowiek jest niewątpliwie kochany przez Boga, za każdego z nas poszczególnie umarł Syn Boży. Straszna to pycha sądzić, że ktoś, kogo kocha sam Bóg, nie jest wart miłości.
Sprawdzianem, a zarazem miejscem szczególnego pogłębiania naszej miłości bliźniego jest zwłaszcza nasz stosunek do dwóch kategorii ludzi. Po pierwsze, do ludzi w taki lub inny sposób bezradnych i potrzebujących, wobec których nie mamy żadnych społecznych zobowiązań. Bezinteresowne i pełne czci pochylanie się nad takimi ludźmi stanowi jeden z najbardziej charakterystycznych gestów Ewangelii”.
mateusz.pl/ksiazki/js-pww/js-pww_23.htm
*******
" (...) chodzi o to w jakiego Boga wierzymy? Nie wierzymy w jakiegoś «boga rozproszonego», jakiegoś «boga w sprayu» , który miałby być wszędzie po trosze. Wierzymy w Boga, który jest Ojcem, Synem, Duchem Świętym. Wierzymy w Osoby Boskie, a kiedy rozmawiamy z Bogiem, to rozmawiamy z Osobami: Ojcem, Synem lub Duchem Świętym - taka jest nasza wiara. (...) "Jest to radość wiary, radość z powodu spotkania Jezusa, radość, którą jedynie daje nam Jezus, radość dająca nam pokój: nie ten pokój, który daje świat, ale pokój Jezusa. To jest nasza wiara. Prośmy Pana, aby dał nam wzrastać w tej wierze, tej wierze, która nas czyni silnymi, radosnymi, tej wierze, która zawsze zaczyna się od spotkania z Jezusem, i dalej rozwija się w życiu, przez małe codzienne spotkania z Jezusem".
z homilii Ojca Św. Franciszka - 18.04.2013
*******
Rzekł Bóg…