Masz rację Teresko... spalmy mnie na stosie za literkę "ż" i za błędy interpunkcyjne. Co do angielskiego... znam go, ale dla mnie nie jest zbyt dobrym pomysłem pisania zdania w dwóch różnych językach. Jako tłumaczenie - tak, jako wpisywanie do tego samego zdania dwóch innych - nie. Co do bibli to znam ją prawie na pamięć jak i inne "święte" księgi i nie uznaję ich bo nie ma w nich większej prawdy. Co do osądzania... jest wtedy gdy podejrzewamy kogoś o zło. Jest prawdą i historią, że księżulkowie zabawiali się z wieśniaczkami i z ministrantami, a nawet między sobą więc to jest zło ogólnie przyjęte i to nie jest moim osądem. Pisanie, że homoseksualiści są źli i że zboczyli ze ścieżki Bożej jest osądem. Tak naprawdę nie złamali żadnego z przykazań, ale teoretycznie są uważani za złych - to jest osąd.

No cóż... miałem nadzieję, że spotkam tutaj ludzi którzy cenią wiarę jako dar Boży, a nie jako dar kościoła katolickiego. Słyszałeś kiedyś o ludziach którzy żyli w tłumie i doświadczali objawień pańskich?? Wątpię. Wszyscy wybrańcy byli pustelnikami żyjącymi wiarą, a nie duszami towarzystwa wśród kościoła. I jakim prawem to się nazywa wiara kościoła katolickiego? Moja prywatna wiara jest taka sama jak Twoja tylko ja po prostu nie potrzebuję żadnej instytucji łączącej mnie z Bogiem.

Wierzę w potęgę umysłu daną mi przez Boga. Nie wierze z kolei w kościół przesiąknięty ułomnością. Brednie o opętaniu przez demony czy szatana mają tylko jeden cel, sprawić wrażenie, że duchowieństwo jest potrzebne. Są tylko trzy możliwości "opętania", poprzez pozwolenie wejścia w nasze ciało (tylko i wyłącznie dusze osób zmarłych), chorobę psychiczną lub poprzez autohipnoze. W rzadnym jednak razie nie ma możliwości by w ciele zamieszkał demon czy szatan.