ŻAL MI TEGO TŁUMU. W tym czasie, kiedy się zbliża Moje odkupieńcze przyjście, stań się wiernym echem Moich słów: Misereor super turbam, super mundum (Mt 15,32). - Żal Mi tego ludu, tego świata. …Więcej
ŻAL MI TEGO TŁUMU.
W tym czasie, kiedy się zbliża Moje odkupieńcze przyjście, stań się wiernym echem Moich słów:
Misereor super turbam, super mundum (Mt 15,32).
- Żal Mi tego ludu, tego świata.
Posłuchaj, napisz, jak bardzo jest aktualna ta stronica Mojej Ewangelii: Przywołał swoich uczniów i rzekł...
Dusze poświęcone, które jesteście Moimi uprzywilejowanymi uczennicami, przywołuję was wszystkie blisko Siebie, aby wam przekazać zwierzenia Mojego Serca.
Tak, odczuwam Wielką Litość w obliczu wielkiego głodu dusz. Litość nad tym ogromnym tłumem, który teraz cierpi głód i został doprowadzony do najsurowszego żebractwa. Bo - czy o tym wie czy nie wie, czy w to wierzy lub nie wierzy - w swych niedostatkach szuka Mnie, tego Jedynego, który potrafi nasycić w pełni. Cierpienia tego tłumu wzruszają Mnie, jego nędze mnie przyciągają. Misereor! - Żal Mi!
Wszystkie krzyki rozpaczy, niedostatku wznoszą się napierającymi falami prosto do Mojego Serca, bo Moje Serce Zbawiciela jest samym Współczuciem.…Więcej
W tym czasie, kiedy się zbliża Moje odkupieńcze przyjście, stań się wiernym echem Moich słów:
Misereor super turbam, super mundum (Mt 15,32).
- Żal Mi tego ludu, tego świata.
Posłuchaj, napisz, jak bardzo jest aktualna ta stronica Mojej Ewangelii: Przywołał swoich uczniów i rzekł...
Dusze poświęcone, które jesteście Moimi uprzywilejowanymi uczennicami, przywołuję was wszystkie blisko Siebie, aby wam przekazać zwierzenia Mojego Serca.
Tak, odczuwam Wielką Litość w obliczu wielkiego głodu dusz. Litość nad tym ogromnym tłumem, który teraz cierpi głód i został doprowadzony do najsurowszego żebractwa. Bo - czy o tym wie czy nie wie, czy w to wierzy lub nie wierzy - w swych niedostatkach szuka Mnie, tego Jedynego, który potrafi nasycić w pełni. Cierpienia tego tłumu wzruszają Mnie, jego nędze mnie przyciągają. Misereor! - Żal Mi!
Wszystkie krzyki rozpaczy, niedostatku wznoszą się napierającymi falami prosto do Mojego Serca, bo Moje Serce Zbawiciela jest samym Współczuciem.…Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
Dzisiejsze Słowo: Mt 15, 29-37
Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział. I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił. Tłumy zdumiewały się widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela. Lecz Jezus przywołał …Więcej
Dzisiejsze Słowo: Mt 15, 29-37
Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział. I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił. Tłumy zdumiewały się widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela. Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie zasłabł w drodze». Na to rzekli Mu uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba żeby nakarmić takie mnóstwo?» Jezus zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem i parę rybek». Polecił ludowi usiąść na ziemi; wziął te siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów.
Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział. I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił. Tłumy zdumiewały się widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela. Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie zasłabł w drodze». Na to rzekli Mu uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba żeby nakarmić takie mnóstwo?» Jezus zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem i parę rybek». Polecił ludowi usiąść na ziemi; wziął te siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów.